And they lived happily ever after...

“Het was tijdens ons werk dat Jack en ik elkaar voor het eerst ontmoetten; er was vrijwel direct een klik. Ik vond hem echter veel te voortvarend en heb hem afgewimpeld, waar ik later weer spijt van had. Op advies van een vriendin stuurde ik hem een kaartje (toen waren mobiele telefoons nog niet standaard!) om nog eens wat af te spreken. Hij belde die avond direct… om te zeggen dat hij inmiddels al een andere vriendin had. Ik kon wel door de grond zakken! Het bedrijf waar wij werkten werd failliet verklaard en we zijn elkaar uit het oog verloren. Negen maanden later kwamen we elkaar weer tegen in een kroeg en sindsdien zijn wij onafscheidelijk. Na drie maanden zei hij op een avond: ‘weet je… ik wil je nooit meer kwijt: Wil je met me trouwen?’ Ik zei: ‘Ja, maar wanneer dan?’ Hij zei: ‘binnen zes weken’ en zo gebeurde het… Ik was pas 22, maar wist: dit is hem! We zijn getrouwd toen we vijf maanden verkering hadden en vrijwel iedereen dacht dat kan nooit wat worden; die twee party animals. Maar dat is inmiddels al 23 jaar geleden! :-D”

“Precies drie jaar na onze eerste ontmoeting en op de plek waar dat gebeurde vroeg hij mij ten huwelijk. Daarbij gaf hij mij een prachtige ring die hij van zijn moeder had geërfd. We hebben uiteindelijk de trouwringen van zijn ouders gebruikt om hiervan onze trouwringen op maat te laten maken. Het was een dag om nooit te vergeten!”

“Na een dag rondlopen in Venetië en het bezoeken van verschillende musea, gingen we de basiliek van Santa Maria della Salute bezichtigen, een prachtige kerk met een geweldig uitzicht op het bekende Canal Grande. Mijn verloofde is heel geïnteresseerd in geschiedenis en leest dus elk bordje in een museum, het is de perfecte match want ik ben meer van het rondlopen en foto’s maken. Het was regenachtig, koud en mijn neus was felrood. We hadden al meerdere rondjes bij één kerk gelopen, maar mijn verloofde wilde perse nóg een rondje lopen.

“Mijn man was nooit echt een romantische type en daarom maakte ik altijd grapjes over een mogelijk aanzoek. Ik zei dan tegen hem: ‘Volgens mij ga ik heel hard lachen als je ooit op je knieën gaat!’ Met als resultaat dat hij ook daadwerkelijk nooit voor mij op de knieën is gegaan. Op een zaterdagavond zit ik nietsvermoedend op de bank, als hij uit het niets roept: ‘Wordt het niet eens tijd om te gaan trouwen?” Hierop kon ik alleen nog maar reageren met: ‘Oh, ja leuk’. Meteen begonnen we de bruiloft te plannen en een jaartje later was het dan ook echt zover. Onze trouwdag verliep gelukkig een stuk romantischer!” :-)

“Inmiddels zijn deze foto’s al uit de oude doos en heb ik samen met mijn lief ons zilveren 25-jarig huwelijk vorig jaar oktober mogen vieren. Voor zijn huwelijksaanzoek ‘in style’ verraste hij mij met een 3-daagse ‘Chateau L’Amour tour’ en kreeg ik op de tweede avond tijdens het diner in een prachtig kasteeltje een aanzoek op zijn knieën inclusief ring. Daar kon ik natuurlijk géén nee op zeggen! Nu 32 jaar later en inmiddels 2 kinderen rijker, heb ik er nog geen moment spijt van gehad… This is my soulmate for life!”